Raphael Wressnig & The Soul Gift Band club: De Knoet |
Ook in de 'Loods' in Aarschot zijn ze bezig om het clubseizoen in alle schoonheid af te sluiten en voor het blues & co gedeelte komen ze hier met een best geslaagde affiche op de proppen. Raphael Wressnig & The Soul Gift Band is dan ook weer niet meteen vreemd te noemen als naam op de 'bill' want zoals we weten is Raphael een graag geziene gast op Gevarenwinkel en is dit genie op de Hammond dikke maatjes met den Bruno. Voeg daarbij nog Enrico Crivellaro en we weten dat het zal gaan swingen in 'De Loods'. Een gepaste support act die stond ook gepland op deze vooravond van het Hemelvaartsdag. Wat zou dit een affiche zijn, samen met Raphael Wressnig de superband 'Kirri Willy et Le Magasin Dangereux' op hetzelfde podium, gewone superlatieven zouden dan te kort schieten... maar helaas. Zoals het voor een groep met vele bandleden altijd wel moeilijk is konden ze niet de geschikte datum vinden om toch nog eens éénmaal enkele nummertjes te kunnen doornemen dus moesten de Jokke & co op zoek naar een waardig alternatief. De 'Kirri' kwam dan op de proppen met een intitiatief dat ook wel eens een schot in de roos zou kunnen zijn. Een tribute van Fleetwood Mac, maar dan eentje toen deze band nog 'gewoon' Peter Green's Fleetwood Mac noemden en dus Peter Green en Mick Fleetwood nog trouw waren aan de blues. Heerlijke muziek van toen gebracht door hedendaagse gitaristen, dat is er dus boenk oep!
photo Luc Canters & De Kirri © Rootsville De Fleetknoeters beginnen eraan met het instrumentale ‘Like It This Way’ en al onmiddellijk had deze volle ‘Loods’ door dat dit een avond zou gaan worden om nooit meer te vergeten. De Kirri, vader en zoon Canters (Luc & Zenn) en de ritme sectie ‘Rosso’ Van Puyenbroeck en Jan Cuyvers zouden hier iets gaan presteren wat zelden werd vertoond. Natuurlijk zijn deze namen allemaal klasbakken maar toch….een paar weken voordien was van deze ‘tribute’ nog helemaal geen sprake. Nummers als ‘Rattlesnake Shake’ Coming Your Way’ en zelfs ‘Black Magic Woman’ lieten de monden hier gewoonweg openvallen van bewondering. Drie gitaren op het podium en sa marche! In die mate zelfs dat het Met de tonen van ‘Albatros’ werd het kleine vrije stukje voor het podium meteen benut als dansvloer en zo kon deze avond nu al niet meer mislukken waarbij rustig werd verder ‘geslowt’ bij ‘Need Your Love So Bad’. Nog eens alle hens aan dek voor ‘Ramblin Pony’ en dit luidde een apotheose in die kon tellen. Gedaan? Gij wel gij, zonder een bisser laten we deze ‘Fleetknoeters’ niet gaan en zo werd Peter Green even vergeten om ‘Elmore James’ ten tonele te laten verschijnen en met ‘Shake Your Money Maker’ waren er wel enkele dames die voordeden wat er werd bedoeld in dit nummer! Dit was gewoon FENOMENAAL! en dus kwam de logische vraag, wanneer is het volgende optreden? We zouden zo nog gaan vergeten dat we ook hier waren voor Raphael Wressnig & The Soul Gift Band maar de kenners wisten nu al dat dit feestje een hoogstaand einde zou gaan krijgen.
Raphael Wressnig, dat is soul & funk soms in een jazzy jasje maar steeds gespeend van de nodige interactie met het publiek. Stil zitten was vanaf nu zeker geen optie meer en dus lieten we Raphael grasduinen in zijn oeuvre. De Soul Gift Band bestaat uit de blazerssectie Max the Sax en trompettist Horst-Michael Schaffer. Aan de drums is er gewoontegetrouw Silvio Berger Uit zijn laatste album ‘Soul Gumbo’ krijgen we nummers als ‘Mustard Greens’ en ‘Slivovitz For Joe’ en daarmee werd de ‘dance party’ ingezet. Als kleine attentie aan Bruno werd er ook hulde gebracht aan Finis Tasby (1940-2014) en zo kon ons ‘Vivke’ ook ten tonele verschijnen voor een cheeck to cheeck met haar skileraar. Met Enrico in de gelederen mogen nummers als ‘Boom Bello’ en ‘Banana Boogaloo’ uiteraard niet vergeten worden, net als de titeltrack uit hun album ‘Mosquito Bite’. Show ten top en natuurlijk kon Raphael er niet aan weerstaan om even op zijn Hammond te staan dansen. Stuk voor stuk klasbakken deze Soul Gift Band en natuurlijk hun onweerstaanbare leider, Raphael Wressnig! This was a real gumbofest!
and I heard it through the grapevine... Voor diegene die nog steeds in treurnis zijn om de gemiste kans van de reunie van 'Kirri Willy et Le Magasin Dangereux' komt er nog een mogelijkheid in december van dit jaar om ze bezig te zien maar dan... sluit het 'magasin' definitief zijn deuren en moeten we hun aanstekelijke ambiance vanaf dan elders gaan zoeken :-(
|
gitaarduel tussen, vader en zoon al meteen voor een exceptioneel hoogtepunt zorgde. Het leek wel of de heren hier stonden de jammen zonder een vorm van stress en dat alles wonderwel in de plooi viel. Het follieke om Jan even op het verkeerde been te zetten bij ‘Oh Well’ was zelfs geslaagd. 
en natuurlijk niet te missen Enrico Crivellaro.
more pics on
|
